نخبه العرفان
نویسنده:
هادی حائری
درباره:
مولوی
امتیاز دهید
در تطبیق ابیات مثنوی معنوی و کلیات شمس الدین تبریزی با آیات قرآن
.....................
متولد 1265 در کربلا.
پدرش شیخ عبداللَّه از بزرگان و رؤساء و اقطاب سلسلهى معروف صوفیه بود. علوم قدیمه را از منطق، اصول، فقه و فلسفه در خدمت اساتید فن فراگرفت و مدارس عالى دارالفنون و حقوق را گذرانید. متجاوز از شصت سال به معارف خدمت کرد. سالها ریاست مدارس مهم تهران با او بود قریب 20 سال مقام مدیرکلى داشت. از لحاظ ادارى همپایهى مقام دکتر ولىاللَّه نصر پدر دکتر سید حسین نصر بود. مدتى هم بالاجبار او را رئیس سازمان اوقاف و معاون وزارت فرهنگ نمودند، ولى تمایلى به اینگونه مشاغل نداشت. در عرفان صاحب نظر بود. چند سخنرانى در مجامع مختلف دربارهى مولوى ایراد نمود که مدتها ورد زبان مثنوىشناسان بود. قریب نود و چند سال عمر کرد و در 1356 در 91 سالگى درگذشت. وی از فارغالتحصیلان مدرسهى عالى سیاسى مشیرالدوله بود.
تألیفات وى یک دوره اخلاق جدید و قدیم و یک دوره فلسفه متضمن معرفةالنفس و از همه مهمتر کتاب تاریخ فلسفه و فلاسفه و شرح حال فلاسفهى دنیا و عقاید آنها است.
علوم ادبی را نزد استادان عصر ، از جمله ادیبالممالک فراهانی فراگرفت. سپس علوم جدید را در مدرسۀ دارالفنون و مدرسۀ عالی سیاسی و حقوق به انجام رسانید ، سپس بهاستخدام وزارت فرهنگ درآمد و چندی به مشاغل ، ریاست تعلیمات و بازرسی اوقاف و ادارۀ نگارش و بازرس سیار در شهرستانها ، پرداخت و در شهرستانها به ایجاد آموزشگاهها و سایر مؤسسات فرهنگی اقدام کرد. حایری ، شاعری توانا بود. آثار وی: "دیوان" شعر حدود پنجهزار بیت؛ قسمتی از اشعار او تحت عنوان "برگ سبز" منتشر شده است؛ "کتابی در فلسفه"؛ "کتابی در تاریخ فلسفه و فلاسفه".
بیشتر
.....................
متولد 1265 در کربلا.
پدرش شیخ عبداللَّه از بزرگان و رؤساء و اقطاب سلسلهى معروف صوفیه بود. علوم قدیمه را از منطق، اصول، فقه و فلسفه در خدمت اساتید فن فراگرفت و مدارس عالى دارالفنون و حقوق را گذرانید. متجاوز از شصت سال به معارف خدمت کرد. سالها ریاست مدارس مهم تهران با او بود قریب 20 سال مقام مدیرکلى داشت. از لحاظ ادارى همپایهى مقام دکتر ولىاللَّه نصر پدر دکتر سید حسین نصر بود. مدتى هم بالاجبار او را رئیس سازمان اوقاف و معاون وزارت فرهنگ نمودند، ولى تمایلى به اینگونه مشاغل نداشت. در عرفان صاحب نظر بود. چند سخنرانى در مجامع مختلف دربارهى مولوى ایراد نمود که مدتها ورد زبان مثنوىشناسان بود. قریب نود و چند سال عمر کرد و در 1356 در 91 سالگى درگذشت. وی از فارغالتحصیلان مدرسهى عالى سیاسى مشیرالدوله بود.
تألیفات وى یک دوره اخلاق جدید و قدیم و یک دوره فلسفه متضمن معرفةالنفس و از همه مهمتر کتاب تاریخ فلسفه و فلاسفه و شرح حال فلاسفهى دنیا و عقاید آنها است.
علوم ادبی را نزد استادان عصر ، از جمله ادیبالممالک فراهانی فراگرفت. سپس علوم جدید را در مدرسۀ دارالفنون و مدرسۀ عالی سیاسی و حقوق به انجام رسانید ، سپس بهاستخدام وزارت فرهنگ درآمد و چندی به مشاغل ، ریاست تعلیمات و بازرسی اوقاف و ادارۀ نگارش و بازرس سیار در شهرستانها ، پرداخت و در شهرستانها به ایجاد آموزشگاهها و سایر مؤسسات فرهنگی اقدام کرد. حایری ، شاعری توانا بود. آثار وی: "دیوان" شعر حدود پنجهزار بیت؛ قسمتی از اشعار او تحت عنوان "برگ سبز" منتشر شده است؛ "کتابی در فلسفه"؛ "کتابی در تاریخ فلسفه و فلاسفه".
دیدگاههای کتاب الکترونیکی نخبه العرفان